Mentale en fysieke gezondheid blijkt een van de thema’s waar jongeren het minst positief over zijn. Dat is begrijpelijk. Veel jongeren kampen met stress, prestatiedruk, eenzaamheid of lopen tegen overvolle wachtlijsten aan. Wat ook niet helpt, is dat gezond leven relatief veel kost en jongeren daardoor soms minder kans hebben om gezond op te groeien.
Door het toenemende lerarentekort, de almaar stijgende prestatiedruk, teveel focus op theorie en een gebrek aan persoonlijke ondersteuning balen steeds meer jongeren van school of hun studie. Ze haken af, vallen buiten de boot en dreigen voortijdig een mooie toekomst mis te lopen. Ideeën over hoe het onderwijs anders, creatiever, gelijkwaardiger en kansrijker kan, hebben ze ook. En daar profiteren alle (toekomstige) onderwijsprofessionals van.
De huizenmarkt zit muurvast. Zeker voor jongeren met geringe financiële mogelijkheden blijft het vinden van geschikte, betaalbare woonruimte extreem moeilijk. Al helemaal wanneer je zoekt naar een groene, veilige buurt waar mensen elkaar kennen en ontmoeten. Alternatieve woonideeën en omgevingsplannen hebben jongeren genoeg, maar voorlopig woont een groot deel noodgedwongen thuis.
We leven in een steeds digitalere wereld. Jongeren vinden hier volop kansen om te leren, te verbinden, zichzelf te uiten en hun stem te laten horen. Ook liggen online gevaren op de loer, variërend van privacy-schending en cyberpesten tot mobielverslaving en nekklachten. Jongeren zijn leergierig en willen hun ‘tweede thuis’ beter leren kennen en doorgronden, door bewust te investeren in mediawijsheid en digitale geletterdheid.
Of ze nog studeren of al werken: veel jongeren hebben moeite om rond te komen. Studiekosten zijn te hoog, stagevergoedingen te laag, als ze al worden uitbetaald. En starterssalarissen gaan vaak meteen op aan woonkosten, het aflossen van de (hoge) studieschuld en andere verplichte betalingen. De meeste jongeren vragen zich dan ook af hoe ze rond kunnen komen van het kleine beetje geld dat ze hebben of overhouden om enigszins relaxt te kunnen leven.
Jongeren maken zich massaal zorgen over het klimaat en de invloed van de klimaatcrisis op mens en milieu. Machteloos zijn ze ook. En boos. Op de overheid die in hun ogen te weinig doet om klimaatdoelen te halen. Veel jongeren willen helpen om nog meer natuurrampen, migratie en conflicten te voorkomen. Hun steentje bijdragen, hoe klein ook, in de hoop niet zelf het kind te worden van de klimaatrekening.
Dankzij kunst en cultuur ontdekken jongeren in Nederland nieuwe werelden, ontmoeten ze anderen en kleuren ze geregeld buiten de lijntjes. Ideeën over waar, waarom en hoe er extra ‘cultuurwinst’ is te behalen, hebben ze ook. Bijvoorbeeld op het gebied van de betaalbaarheid en toegankelijkheid van festivals en musea, de diversiteit van het aanbod, het creëren van extra maakplekken en het boosten van cultuurcarrières.
Vertraging op het spoor, onbetaalbare kaartjes, slechte verbindingen naar en vanuit het platteland, rolstoelonvriendelijke maatregelen: ook jongeren zijn ontevreden over het (openbaar) vervoer. Geef ze eens ongelijk, want reizen per trein, bus, metro of tram is relatief duur, niet altijd even betrouwbaar en allerminst veilig. Om over de bereikbaarheid en toegankelijkheid nog maar te zwijgen. Verbeteringen zijn hard nodig, liever gisteren dan vandaag.
Voor veel jongeren zijn (inter-)nationale politiek en veiligheid een ver-van-hun-bed-show. De Nederlandse politiek is vooral geruzie en gedoe, zonder enig resultaat. En veiligheid is met name iets in en tussen Europese landen. Toch hebben jongeren wel degelijk behoefte aan informatie over dit belangrijke thema. Al is het alleen al omdat hun toekomst ervan afhangt.
Deze site maakt gebruik van cookies. Dat doen we om onze website goed te laten functioneren en je ervaring te verbeteren. Zo kun jij op een fijne manier onze website bezoeken. Meer informatie vind je in ons privacystatement.